Imkerij De Hofstede

Zwolse Gevangenishoning uit Rouveen

De bijen van imker Jan Hofstede (50) uit Rouveen maken zijn befaamde Gevangenishoning. Op het oude spinhuis in het Zwolse stadshart werken vier geelzwart gestreepte volken aan crimineel lekkere zoetigheid.

De bijenkasten staan boven op het dak van het oude 18e eeuwse huis van bewaring, spin- en rasphuis, nu sterrenrestaurant De Librije. Een bijzondere plek voor een imker. Vroeger zuchten de gedetineerden in hun cellen -

de dikke tralies zijn nog te zien - nu is dit het decor van fijnproevers. Sterrenkok Johnny Boer werkt beneden, Jan Hofstede verzorgt zijn bijtjes hoog boven de allerbeste keuken van Nederland. Gevangenishoning noemt de imker zijn product dat onder andere te koop is in de Librijewinkel.

Jan Hofstede blaast een flinke rookwolk uit zijn pijp, alvorens hij zijn bijenvolken inspecteert. Imkers roken niet, ze blazen. Al twee jaar werken de vier bijenvolken zich in het zweet om zogeheten ‘Gevangenishoning’ te maken, gemaakt van het stuifmeel van de bomen, bloemen en struiken in het Zwolse stadscentrum. Hofstede bedacht deze toepasselijke naam voor zijn zoete product.

Ruim twee jaar geleden benaderde Jan Hofstede Johnny en Therèse Boer of hij hun dak mocht gebruiken voor zijn bijenkasten. Elders in Nederland maken imkers in stadscentra ook de lekkerste honing. Dat

moest in Zwolle ook kunnen. Jan had gelijk. Gevangenishoning is een hit.

‘Deze honing is verrassend goed. Je zou het niet zeggen, maar de stad is qua flora heel divers, vaak beter dan op het platteland, toch een beetje een monocultuur’,

zegt Hofstede, al vijftien jaar imker. Hij leerde het vak van zijn vader. ‘Het is heerlijk rustgevend om met je bijen bezig te zijn. Puur natuur in de binnenstad.

Je moet precies weten wat je doet, Je houdt rekening met het weer, met de bloeiperiode van de flora en je kiest de meest geschikte bijenvolken uit’, zegt de Rouveense imker.

De zon prikt in alle vroegte door de lindebomen heen. Even verderop verrijst theater De Spiegel. Een hondeneigenaar laat zijn viervoeter uit. Hij kijkt verbaasd omhoog waar Jan bezig is met de inspectie van zijn geelzwart gestreepte volken. Voorzichtig en met liefde haalt hij de kasten uit elkaar. ‘Dit zijn vredelievende bijen, dat moet ook wel, want je wil geen prikincidenten’, zegt Hofstede. Met dat hij het zegt, steekt een bij in zijn vinger. Dat krijg je als je met je blote handen in die kasten zit. De Rouvener wordt er niet anders van. Hoort erbij.

Hofstede is in het dagelijks leven vrachtwagenchauffeur, maar zijn hobby zijn toch echt die geelzwart gestreepte insecten die ijverig die heerlijke Gevangenishoning maken, te koop in de winkel van het sterrenrestaurant, maar Hofstede staat er ook mee op boerenmarkten.

Al vijftien jaar zit Jan Hofstede tussen de bijen. Imkerij De Hofstede noemt hij zijn bedrijfje, dat vooral een hobby is.

Samen met wat andere hobbyisten zit hij bij de Staphorster Bijenclub. ‘Rijk word je er niet van, gelukkig wel. Kijk om je heen. Wat een schoonheid en wat een heerlijk product maken die bijen. Het is een goed jaar.’ Een dikke rookpluim verlaat zijn pijp. In de verte luiden de klokken van de Peperbus.